Η σκηνή του Speciality coffee στο Λονδίνο έκανε την έκρηξή της (χρησιμοποιώ τον όρο αυτό συγκεκριμένα και χωρίς υπερβολές ) τέλη του 2000 με την άφιξη Αυστραλών και Νεοζηλανδών οι οποίοι άνοιξαν και τα πρώτα καταστήματα (Kaffeine , Ozone Coffee Roasters, Taylor st Baristas, Allpress etc ). Οι Άγγλοι είναι καλοί στο να βρίσκουν επιχειρηματικές ευκαιρίες, οπότε άρχισαν να ανοίγουν μαγαζιά και roasteries με πολύ γρήγορο ρυθμό. Αυτό για  έναν άνθρωπο ο οποίος βρέθηκε την σωστή στιγμή στο σωστό μέρος ήταν ενδιαφέρον καθώς τόσο οι ευκαιρίες αλλά και ένα πνεύμα δημιουργικότητας στο χώρο γέμισε την πόλη του Λονδίνου. Αυτού του είδους η ‘έκρηξη επιχειρηματικότητας’ έδωσε την ευκαιρία ακόμα και σε ανθρώπους όπως εγώ - που τότε δεν είχα πολλές γνώσεις στον χώρο - να δουλέψω  ως Barista σε Speciality coffee καταστήματα και fine dining restaurants, εκπαιδευτής για Hospitality agency αλλά και στο κομμάτι της διαχείρισης με κύρια ασχολία τη λειτουργία του κλάδου. Καθώς η Αγγλία είναι χώρα που ενθουσιάζεται με νέα trends, βρήκα γόνιμο έδαφος όχι απλά να γράψω ένα μικρό βιβλίο για τον καφέ στην Αγγλική γλώσσα, το οποίο ήταν αφιερωμένο στους καταναλωτές, αλλά καταστήματα στην χώρα να το στηρίξουν πουλώντας το στα retail ράφια τους ( thumbs up και για κάποια μαγαζιά που το στήριξαν και στην Ελλάδα / Κύπρο! ). Τέλος, γνώρισα, αλλά κυρίως έμαθα από αμέτρητους ανθρώπους του χώρου οι οποίοι δουλεύουν για τις μεγαλύτερες και επιδραστικότερες εταιρείες της Ευρώπης ( Maxwell Collona, Jeremy Challender, Christopher Hendon, Dale Harris κ.α. ) Αυτή την εισαγωγή την έκανα ώστε να σας δώσω μια εικόνα του potential που έχει ένας άνθρωπος σε αυτήν την πόλη (μιας και ζω στο Λονδίνο μιλάω κυρίως για αυτήν την πόλη ) αλλά και την κουλτούρα της ως προς τη γενική ανάπτυξη ενός νέου. Μιας και έρχομαι συχνά στην Ελλάδα για δουλειές ή διακοπές, μιλάω με κόσμο που δουλεύει στον καφέ και πάντα με ρωτάνε αν τα πράγματα είναι καλύτερα στο Λονδίνο και αν αξίζει κάποιος να μετακομίσει από την Ελλάδα.

 

Καθώς είναι πλέον τόσα τα μαγαζιά, όλοι προσπαθούν να κάνουν κάτι νέο και να καινοτομήσουν. Από συνταγές, interior design, branding και εξοπλισμό, υπάρχουν πάρα πολλές ιδέες και μόδες οι οποίες σίγουρα θα ανοίξουν το μυαλό κάποιου ο οποίος θέλει να μάθει πράγματα πέρα από το να φτιάχνει μόνο καφέδες. Αν κάποιος/α θέλει επίσης να ασχοληθεί με άλλους τομείς αλλά να μην χάσει την επαφή με τον καφέ, θα μπορούσε να κοιτάξει και άλλες δραστηριότητες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό  ενός barista o οποίος έφυγε από το κατάστημα που δούλευε για να συνεργαστεί με μια φάρμα αγελάδων και να δημιουργήσουν ένα γάλα αποκλειστικά για τα καταστήματα καφέ ή εταιρείες νέων μηχανημάτων όπως η Ikawa, ή ακόμα και apps τα οποία είναι βασισμένα στον καφέ. The sky is the limit όπως λέμε και εδώ..

 

Αυτό δεν θα μπορούσα να το τονίσω πιο πολύ. Το γεγονός ότι στο Λονδίνο – ειδικά στον καφέ – δουλεύουν πολύ  λίγοι Άγγλοι, το κάνει να είναι ένα καζάνι λαών και κουλτούρων. Θεωρώ ότι αυτό είναι σχεδόν όσο σημαντική είναι και η γνώση του προϊόντος  και θα εξηγήσω το γιατί. Ο χώρος που δουλεύουμε ονομάζεται hospitality που σημαίνει ότι πρέπει να ξέρουμε πώς να είμαστε hospitable ή αλλιώς φιλόξενοι. To customer service είναι καμιά φορά πιο σημαντικό από το ίδιο το προϊόν (αυτό είναι αποδεδειγμένο από galop) το οποίο σημαίνει πως εμείς ως επαγγελματίες πρέπει να γνωρίζουμε πώς θα μιλήσουμε και θα φερθούμε σε έναν καταναλωτή, άσχετα από το ποιος/ά είναι αυτός/η. Αυτή η γνώση μπορεί να μας δοθεί μόνο αν δουλέψουμε με διαφορετικούς ανθρώπους αλλά και εξυπηρετήσουμε διαφορετικούς ανθρώπους. Η γλώσσα του σώματος, ο τόνος της φωνής, το βλέμμα, όλα παίζουν τον ρόλο τους, και όλα πρέπει να αλλάζουν σύμφωνα με τις περιστάσεις. Το Λονδίνο παρέχει το τέλειο training room για την ανάπτυξη τέτοιων δεξιοτήτων. 

 

 

Στην Ελλάδα είμαστε συνηθισμένοι να ξεκινάμε να δουλεύουμε σε μια επιχείρηση και να μένουμε εκεί ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτό στο Λονδίνο είναι σπάνιο και καμιά φορά δεν δείχνει και καλό μιας και σημαίνει ότι ο x επαγγελματίας ξέρει να κάνει κάτι συγκεκριμένο και ίσως να επαναπαύτηκε σε μια δουλειά για χρόνια. Αν είσαι σωστός/ή με την δουλειά σου και αποφασίσεις να φύγεις επειδή κάποια άλλη επιχείρηση σου προσφέρει περισσότερα (γνώσεις ή χρήματα) κανένας εργοδότης δεν θα σου κρατήσει μούτρα. Προσωπικά πηγαίνω συχνά σε μαγαζιά στα οποία δούλεψα στο παρελθόν και πάντα μου φέρονται με τον καλύτερο τρόπο. Επίσης η ύπαρξη site που ασχολείται αποκλειστικά με αγγελίες για επαγγελματίες του χώρου του καφέ (ww.coffeejobsboard.com) θα σας δώσει μια εικόνα για την ζήτηση / προσφορά που υπάρχει. 

 

 

Ο πιο απλός τρόπος να το πω αυτό είναι: αν ξέρεις πώς να φτιάχνεις καλούς καφέδες ή να ψήνεις σωστά καφέ, δεν υπάρχει περίπτωση να μείνεις άνεργος στο Λονδίνο. Από εκεί και πέρα, οι θέσεις είναι πολλές και διαφορετικές. Μπορεί κάποιος να δουλέψει ως barista, trainer, sales representative for a roaster, technician, customer service for various coffee businesses in machinery/software, Q grader, roaster, operations, management, etc. Βέβαια, όσο οι θέσεις ανεβαίνουν, τόσο και πιο λίγες οι πιθανότητες να είναι κενές, αλλά αν κάποιος είναι καλός/ή , δεν χάνεται. 

 

Να συνοψίσουμε τα θετικά λοιπόν...

Αφορούν κυρίως την ελευθερία γνώσεων και πιθανοτήτων να γνωρίσεις ανθρώπους και να κάνεις πράγματα που δεν φανταζόσουν στον χώρο.  Μπορείς εύκολα να μετακομίσεις από δουλειά σε δουλειά και τέλος να μάθεις από - και να κάνεις φιλίες με - λαούς που δεν θα είχες ποτέ την ευκαιρία να γνωρίσεις. Επίσης οι θέσεις στον χώρο είναι πολλές και διαφορετικές με αποτέλεσμα να υπάρχει δημιουργικότητα και θετικότητα. Ας περάσουμε τώρα στην άλλη όψη του νομίσματος και ας κοιτάξουμε τα αρνητικά : 

 

 

Ήθελα να το βάλω πρώτο πρώτο ώστε να τραβήξω την γάζα με δύναμη. Η αλήθεια είναι πως για τα δεδομένα και το lifestyle του Λονδίνου, οι μισθοί στον τομέα μας παραμένουν χαμηλοί. Αν και ανέβηκαν λιγάκι τα τελευταία δυο χρόνια, το Λονδίνο έχει τόσο ακριβά ενοίκια και συγκοινωνίες που δύσκολα κάποιος/α μπορεί να αποταμιεύει χρήματα. Ένας speciality coffee barista πληρώνεται από 8.50 – 10 λίρες την ώρα μικτά. Κάποιος/α που έχει μια θέση γύρω από Head Barista, Manager, Trainer ή roaster θα έχουν συμβόλαιο και ο μισθός τους θα είναι συνήθως από 25.000 λίρες το χρόνο μέχρι 30.000. Οι λιγοστές θέσεις που υπάρχουν για Head Roaster, Account Manager, Q Grader δεν πληρώνουν παραπάνω από 35.000. Τα παραπάνω ποσά, να ξεκαθαρίσω πως είναι αρκετά καλά για κάποιον/α που ζει εκτός Λονδίνου. Όταν στο Λονδίνο όμως μια γκαρσονιέρα κοστίζει 1,200 λίρες το μήνα, μπορείτε να κάνετε τους υπολογισμούς και να δείτε πως δεν είναι και πολύ εύκολο να βάλεις λεφτά στην άκρη. 

 

Μιας και τα ενοίκια εδώ είναι από τα ακριβότερα σε όλο τον κόσμο, οι περισσότεροι συγκατοικούμε με άλλους. Νοικιάζουμε ένα δωμάτιο δηλαδή σε ένα σπίτι και μοιραζόμαστε τους κοινούς χώρους. Σίγουρα αυτό δεν είναι για τον καθένα, και ειδικά οι Έλληνες δεν έχουν συνηθίσει σε τέτοιου είδους concept αλλά αν δεν είσαι αυστηρός/ή σε αυτό και έχεις ανοιχτό μυαλό δεν θα έχεις πρόβλημα. Ίσα ίσα που είναι και ωραίο αν βρεις ένα καλό σπίτι με ωραία παρέα.

 

Το βάζω τελευταίο αν και πιστεύω ότι είναι πρώτο. Η Αγγλία έχει μια κουλτούρα βασισμένη στο αλκοόλ και όχι στον καφέ. Είναι σχεδόν καθημερινό έθιμο όταν σχολάει ο κόσμος στις 5μμ-6μμ να πηγαίνει για μια δυο μπύρες και μετά να μαζεύονται νωρίς στο σπίτι του ο καθένας. Γι’ αυτό και τα περισσότερα καφέ κλείνουν στις 18.00 γιατί μετά ο κόσμος δεν πίνει καφέ. Γενικά ο χειμώνας είναι σκοτεινός και κρύος οπότε δεν βγαίνει ο κόσμος μέχρι αργά, ούτε κάθονται έξω να κάνουν βόλτες. Επίσης λόγο αποστάσεων, είναι δύσκολο να βρεθείς με τις παρέες σου μιας και καμιά φορά πρέπει να περάσεις και μια ώρα στις συγκοινωνίες μέχρι να φτάσεις στο σπίτι φίλου/ης. 

 

Η Ελλάδα δεν υστερεί στις γνώσεις στον τομέα του καφέ. Αν κάποιος δουλέψει στα καλά μαγαζιά στην Ελλάδα και ψαχτεί, θα μάθει αργά ή γρήγορα αυτά που πρέπει. Η Ελλάδα έχει μπλοκάρει στην επιχειρηματικότητα, για τους γνωστούς λόγους. Δεν υπάρχουν ευκαιρίες για τους νέους ανθρώπους αν και βλέπω ότι αυτό σιγά σιγά αλλάζει. Αν είσαι επαγγελματίας και θέλεις να μάθεις γρήγορα και να ζήσεις μια εμπειρία, σίγουρα προτείνω να δοκιμάσεις το Λονδίνο. Όχι όμως αν ήδη οι γνώσεις σου είναι σε υψηλό επίπεδο και απλά σε ενδιαφέρει η οικονομική αποκατάσταση. Τότε θα πρότεινα είτε να δοκιμάσεις σε άλλες πόλεις της Αγγλίας, είτε σε άλλες χώρες. Σίγουρα πάντως δεν υπάρχει καλή και κακή κίνηση, μιας και είναι τρομερά υποκειμενικό τί θέλει να πετύχει ο καθένας.